Największą atrakcją Zagórza jest Klasztor Karmelitów bosych. Karmel zagórski wybudowano w XVIII wieku w stylu późnobarokowym. Była to budowla obronna usytuowana na wzgórzu Mariemont (345 m n.p.m.). Naturalną fortyfikację wzmacniało zakole rzeki Osławy okalające wzgórze. Jest to jeden z nielicznych warownych klasztorów zachowany na terenie kraju. Fundatorem zagórskiego karmelu był wojewoda wołyński Jan Adam Stadnicki. Budowano go dosyć długo, gdyż prace trwały aż 30 lat.
Okres świetności klasztor przeżywał do pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej. Potem w okresie konfederacji barskiej klasztor został ostrzelany i zniszczony, uwązano wtedy, że mógłby być schronieniem dla żołnierzy. Po tych zawieruchach braciom udało się odbudować klasztor, ale w 1822 roku strawił go potężny pożar.
Od tego czasu budowla niszczała i dopiero w 1956 roku podjęto pierwsze próby odbudowy. Odgruzowano wtedy część terenu, zabezpieczono krypty przed rabusiami, ale zabytek pozostawał nadal w ruinie. Ponowne próby podjęto po roku 2000, ale nie przyniosły one oczekiwanych efektów. Przeprowadzono tylko prace zabezpieczające, by zabezpieczyć ruinę. Poważniejsze prace restauracyjne ruszyły dopiero po roku 2011. Nowym elementem jest wybudowana wieża widokowa, oraz zagospodarowanie ogrodu klauzurowego. Do klasztoru z drogi głównej dojdziemy jedynie pieszo mijając po drodze stacje drogi krzyżowej. Warto wspomnieć, że w 1957 roku na trasie swych bieszczadzkich wędrówek ruiny zagórskiego klasztoru odwiedził Karol Wojtyła.
GPS: 49.50081, 22.27237
Zobacz na pełnej mapie Klasztor Karmelitów bosych w Zagórzu
