W Bieszczadach Wschodnich, czyli w ukraińskiej części Bieszczadów leży wieś Libuchora. Będąc tutaj ma się wrażenie, że czas się tu zatrzymał się w miejscu. Libuchora liczy 12 kilometrów długości, a największą jej atrakcją są stare kryte strzechą domostwa i zabudowania gospodarskie. Im dalej przemieszczamy się w głąb doliny, tym bardziej cofamy się w czasie, otaczają nas przeszło stuletnie chaty. Nie są to opuszczone gospodarstwa, nadal mieszkają tu ludzie, a życie tu zwalnia tworząc niesamowity klimat. Wiele osób określa Libuchorę mianem „Żywy skansen” i niewątpliwie jest to prawdą.
Starsi mieszkańcy żyją tutaj prawie jak dziesiątki lat temu. Wnętrza chat niewiele różnią się od tego, co dziś można oglądać w skansenach. Wewnątrz poza elektrycznością, sprzętem AGD i RTV trudno się zorientować że mamy XXI wiek. Na zewnątrz o tym, że mamy XXI wiek świadczą tylko anteny satelitarne i samochody na podwórkach, choć te też często pamiętają jeszcze czasy ZSRR. Warto się tu wybrać jak najszybciej, gdyż wieś powoli zmienia swoje oblicze. Nieremontowane stare chaty popadają w ruinę i wypiera je powoli nowa zabudowa.
Wieś jest też dobrym punktem wypadowym w góry. Położona jest u podnóża Starostyny o wysokości 1228 m n.p.m. Rozciągnięta jest w długiej dolinie, otoczonej od północy wzgórzem Kruhła, a od południa Jedliną. Stanowi dobre miejsce do wypadów na Starostynę, a także dalej na Pikuj. Jedynym mankamentem jest dojazd, ponieważ od której strony byśmy nie próbowali dojechać do Libuchory musimy się liczyć z fatalną drogą, ale na szczęście przejezdną dla auta osobowego. Droga przez wieś również może nastręczyć trochę kłopotów, zwłaszcza po deszczu, kiedy zamienia się w wielkie błoto.
GPS: 48.92058, 22.9494
Zobacz na pełnej mapie Libuchora – Bieszczady Wschodnie
