Cerkiew św. Bazylego w Żernicy Wyżnej została wybudowana w 1800 roku. Stanęła ona w miejscu starszej drewnianej świątyni z 1756 roku. Była to cerkiew parafialna, greckokatolicka. W 1936 roku świątynię odnowiono i rozbudowano przedłużając nawę w kierunku zachodnim. Dobudowano też kruchtę i zakrystię, wewnątrz natomiast wykonano polichromie.
Po II wojnie światowej i po wysiedleniach w ramach „Akcji Wisła” cerkiew z braku wiernych została opuszczona. Na terenach opuszczonej wsi powstał PGR, który wykorzystywał cerkiew jako magazyn, lecz nieremontowana budowla zaczęła popadać w ruinę.
Żernica Wyżna była wsią, której początki sięgały 1539 roku. Była wówczas własnością Mikołaja Herburta Odnowskiego. Podczas spisu powszechnego w 1921 roku doliczono się tu 888 mieszkańców większość z nich 86% była wyznania greckokatolickiego.
W 2005 roku, tereny dawnej wsi wraz ze zrujnowaną cerkwią zakupił inwestor prywatny. W 2009 roku podjął się on przy udziale własnych środków remontu świątyni. Renowacja zakończyła się w 2013 roku została ona ponownie otwarta dla wiernych i turystów. Trudny okres historii nie przetrwało jednak oryginalne wyposażenie cerkwi, udało się jedynie częściowo uratować wewnętrzne freski.
Żernica Wyżna położona jest na terenie Gminy Baligród nad potokiem Ruchlin. By tu dojechać musimy skręcić na południowy wschód w miejscowości Zachoczewie znajdującej się na Wielkiej Pętli Bieszczadzkiej. Droga początkowo asfaltowa po kilkuset metrach zamienia się w drogę szutrową, lecz przejezdną dla każdego pojazdu. Do cerkwi dojedziemy po przejechaniu około 4 km, jest dobrze widoczna po lewej stronie drogi.
GPS: 49.36722, 22.32659
